Είναι καιρός τώρα που έχω ξεκινήσει το ταξίδι της αυτό- βελτίωση, κάτι που πιστεύω με έχει βοηθήσει πάρα πολύ. Αρχικά να σου πω ότι αυτό- βελτίωση δεν σημαίνει ότι δεν με θεωρώ αρκετή.
Και ακριβώς γι’ αυτό το λόγο με φροντίζω και θέλω να ανακαλύψω τις μεγαλύτερές μου δυνατότητες. Τα ταλέντα μου, και μέσα λοιπόν από την αυτό-βελτίωση αυτό συμβαίνει σταδιακά. Μπορώ να σου πω με σιγουριά πια, ότι η απόφασή μου αυτή έχει αλλάξει εντελώς τον τρόπο που σκέφτομαι. Έχω αναθεωρήσει την άποψή μου σε πολλά πράγματα, όπως τα Social media. Γιατί και πώς θα με ρωτήσεις τώρα με το δίκιο σου: ας το πάρουμε από την αρχή.
Όλα άρχισαν πριν από 13 χρόνια. Ναι καλά διάβασες. Έφτιαξα το πρώτο μου προφίλ σε κοινωνικό δίκτυο και στην αρχή όλα ήταν πολύ απλά και με ενθουσίαζε η δυνατότητα που είχα να βρίσκω φίλους και να βλέπω τα νέα τους καθημερινά. Φαντάζομαι ότι για όλους κάπως έτσι ξεκινάει. Και φυσικά κανείς δεν μπορεί να φανταστεί πόσο βλαβερή για την ψυχική σου υγεία μπορεί να γίνει η χρήση των social media.Ο λόγος για τον οποίο δεν καταλαβαίνεις αμέσως τον αντίκτυπο που έχει αυτό το μέσο στη ζωή σου, είναι διότι συμβαίνει αργά και σταθερά.
Και εκεί που νομίζεις πως έχεις υπό έλεγχο το νέο σου παιχνιδάκι, ξαφνικά ξεπροβάλλει μπροστά σου η φωτογραφία κάποιας αδυνατισμένης φίλης σου, η οποία δηλώνει ότι έχει την τέλεια ζωή και τους τέλειους φίλους. Κι επειδή εσύ τυχαίνει να έχεις 4 κιλά επιπλέον και ψάχνεις για δουλειά και δεν έχεις τρελή κοινωνική ζωή, αρχίζεις να αναρωτιέσαι τί συμβαίνει με σένα? Για ποιο λόγο δεν έχεις κι εσύ όλα αυτά τα »τέλεια» στη ζωή σου?
Γιατί δεν είσαι αδύνατη? Και σταδιακά μπαίνει στην καθημερινότητά σου μία διατροφική διαταραχή. Η οποία στην αρχή είναι καλά κρυμμένη με τη μάσκα του » κάνω διατροφή και γυμναστική». Όχι κούκλα μου δεν κάνεις αυτό, φθείρεις τον εαυτό σου σιγά σιγά και απλά δεν θέλεις να το παραδεχτείς.. Αρχίζεις και τρώγεσαι με το γιατί? Γιατί εκείνη και όχι εγώ? Και το θέμα ξέρεις ποιο είναι? Ότι στο τέλος της μέρας, μπορεί εσύ και τα 4 κιλά σου να ζείτε μια πιο γεμάτη ζωή. Όμως όχι, εσύ δεν το βλέπεις.
Εσύ κολλάς στο »φαίνεσθαι».Σε αυτό το τελείως επιφανειακό και ρηχό φαίνεσθαι. Φυσικά έχεις και αναλαμπές του τύπου »εμένα μου αρέσω έτσι όπως είμαι και σε όποιον αρέσω». Και μετά επειδή το λες και δεν το εννοείς τρως δύο-δύο τις σοκολάτες και τα σουβλάκια. Μάντεψε τί συμβαίνει μετά ?Τύψεις, πολλές τύψεις. Γιατί μέσα σου ξέρεις πολύ καλά ότι κάτι σε ενοχλεί και επειδή αυτό το κάτι δεν μπορείς να το εκφράσεις, το τρως μέσω του φαγητού.
Σε πληροφορώ ότι αυτό είναι μόνο ένα μικρό κομμάτι του κακού που μου προκάλεσαν τα Social media. Για να μην παρεξηγηθώ όμως, φυσικά και αναγνωρίζω ότι τα κοινωνικά δίκτυα είναι άψογα εργαλεία για επαγγελματίες. Αρκεί να τα χρησιμοποιείς εσύ και να μην σε χρησιμοποιούν αυτά. Σταδιακά λοιπόν μέσα σε αυτά τα 13 χρόνια έχω βγάλει ένα συμπέρασμα. Ότι ήμουν κολλημένη πάνω σε μία οθόνη, όντας θλιμμένη. Παρακολουθώντας τις ζωές των άλλων. Ή μάλλον τις υποτιθέμενες ζωές των άλλων. Γιατί κακά τα ψέματα, όλοι μας φροντίζουμε να βάζουμε τις καλές μας στιγμές στο προφίλ μας. Γιατί δεν θέλουμε να ξέρουν οι υπόλοιποι τα άσχημα Δεν θέλουμε να γνωρίζουν την αλήθεια. Και θες να σου πω το γιατί?
Διότι όταν επιχειρήσεις να πεις την αλήθεια, ο κόσμος δεν αντιδρά και πολύ θετικά σε αυτό. Επειδή για να ξεχαστεί λίγο από τα προβλήματά του θέλει να δει κάτι ευχάριστο από σένα και όχι κάτι που θα τον ρίξει περισσότερο. Επίσης σε πολλές περιπτώσεις εάν τολμήσεις να δείξεις (πχ με κάποια φωτογραφία) ότι αγαπάς τον εαυτό σου όπως ακριβώς είναι,την πάτησες. Διότι πάντα υπάρχει κάποιος ο οποίος θα σε κρίνει πίσω από την ασφάλεια της ανωνυμίας του internet. Και άκου τη γνώμη μου. Το γεγονός ότι δημοσιεύεις μία φωτογραφία σου με μαγιό δεν δίνει το δικαίωμα σε κανέναν να σε κρίνει για το πόσα κιλά είσαι, τί ύψος έχεις, αν έχεις στραβά πόδια, αν έχεις χαλάρωση ή κυτταρίτιδα.
Κανονικά δεν πρέπει να μας νοιάζει καθόλου η γνώμη των άλλων. Και μόλις τώρα συνειδητοποιώ ότι πλέον δεν με νοιάζει η γνώμη τους, πολύ απλά γιατί έχω δική μου άποψη για μένα και μου είναι υπέρ αρκετή. Στις περιπτώσεις λοιπόν που νιώθεις ότι σε επηρεάζει όλο αυτό, κοίτα βαθιά μέσα σου και βρες το γιατί. Δε θα σου πω ψέματα, έχω περάσει από σαράντα κύματα για να μπορώ να έχω μία τέτοια άποψη. Έχω κλάψει και έχω θυμώσει άπειρα με μένα, τη διπλανή που νόμιζα ότι είναι καλύτερή μου, τη μάνα μου που δε με έβαλε στον Προκρούστη όταν ήμουν μικρή για να ψηλώσω.
Έχω περάσει ώρες ατελείωτες να χαζεύω προφίλ τα οποία στην τελική ήταν απλά μια βιτρίνα. Γιατί η ζωή μας δεν μπορεί να είναι στρωμένη με ροδοπέταλα. Δεν γίνεται να θέλεις να πιστεύεις ότι αυτό που βλέπεις στα Social media είναι η πραγματική ζωή. Και αν το θέλεις έχεις χρόνο να το σταματήσεις. Μείωσε τις ώρες που περνάς μπροστά σε μία οθόνη ή με το κινητό στο χέρι. Και αντί να χαζεύεις τα προφίλ των φίλων σου, τηλεφώνησέ τους. Και αν νιώθεις ότι δεν θέλεις να τους μιλήσεις ,αυτό σημαίνει ότι δεν είναι φίλοι σου.
Μπορεί αυτή την περίοδο να είναι από δύσκολο έως ακατόρθωτο να συναντηθείς με τα άτομα εκείνα που πραγματικά θέλεις, όμως υπάρχουν και άλλοι τρόποι επικοινωνίας. Κάνε βιντεοκλήση. Θα δεις πόσο διαφορετικά θα νιώσεις μετά. Μην είσαι προσκολλημένη πάνω στην οθόνη του υπολογιστή σου.
Ενημερωτικά τελείως ένα μειονέκτημα του να είσαι εκτεθειμένη συνεχώς σε »μπλε οθόνες»(κινητά υπολογιστές, τηλεοράσεις) είναι το γεγονός ότι μειώνεται η μελατονίνη στον οργανισμό σου. Η μελατονίνη είναι μία ουσία που παράγει ο οργανισμός μας για να καταλαβαίνουμε πότε είμαστε κουρασμένοι. Έτσι όταν είσαι με τις ώρες στον υπολογιστή σου, ή έχεις κάνει προέκταση του χεριού σου το κινητό έχεις υπερένταση και δεν μπορείς να κοιμηθείς. Με αποτέλεσμα να μην κοιμάσαι όσο πρέπει. Συν ότι η έκθεσή μας σε »μπλε οθόνες» επιταχύνει τη γήρανση του δέρματος.
Ακόμα να σε πείσω?
Η ουσία είναι ότι τα social media μας φθείρουν ψυχικά. Μας φθείρουν σε τέτοιο βαθμό που ξυπνάμε ένα πρωί και παθαίνουμε κρίση πανικού αν χαλάσει το κινητό. Λες και πριν τα κινητά δεν κυλούσε η ζωή αρμονικά. Προσωπικά έβγαλα αυτά τα συμπεράσματα μετά από μία μεγάλη αποχή που έκανα. Δεν ανέβαζα τίποτα, δεν τσέκαρα το κινητό παρά ελάχιστα. Το καλό που μου έκανε όλο αυτό είναι απίστευτο. Μετά από ένα μήνα ένιωσα μία γαλήνη την οποία δεν περίμενα. Δεν σου λέω να κάνεις το ίδιο ακριβώς. Κάνε όμως ένα πείραμα. Κάνε αποχή για μία εβδομάδα. Οι πρώτες τρείς μέρες θα είναι δύσκολες, όπως σε κάθε περίπτωση εθισμού. Όμως στο τέλος της εβδομάδας θα με θυμηθείς.
Το μυαλό σου θα αρχίσει να καθαρίζει από περιττές πληροφορίες και θα έχει χώρο για τα σημαντικά. Πχ το διάβασμα ενός βιβλίου, ή το να μιλήσεις με μία θεία που συνεχώς την αποφεύγεις γιατί είσαι πολύ απασχολημένη. Ή το να ξεκινήσεις και πάλι εκείνο το χόμπι που κάποτε σε έκανε να νιώθεις γεμάτη. Φρόντισε να μιλάς με τα αγαπημένα σου πρόσωπα όσο περισσότερο μπορείς και όχι μέσα από τα κοινωνικά δίκτυα. Ζήσε την πραγματική ζωή, όχι την εικονική.
Ελπίζω να σου άφησε κάτι θετικό το σημερινό μου άρθρο και να άλλαξε κάτι μέσα σου. Να μου είσαι καλά και εμείς θα τα πούμε σύντομα.
XΟ XΟ,
Mama Stalker