Γιατί κάνουμε νηστεία?

Hello Stalkers,

το θέμα της νηστείας είναι κάτι που με απασχολεί καιρό τώρα και θα ήθελα να μοιραστώ μαζί σας τις σκέψεις μου. Ποιες είναι λοιπόν οι σκέψεις μου? Η αλήθεια είναι ότι μεγαλώνουμε σε μια κοινωνία η οποία προσπαθεί να μας περάσει ένα σωρό θρησκευτικά »πρέπει» τα οποία πολεμάω σε όλη μου τη ζωή ανάλογα και τη φάση στην οποία βρίσκομαι. Πρέπει να κάνεις νηστεία, πρέπει να πηγαίνεις στην εκκλησία, πρέπει.. πρέπει…

Νομίζω ήρθε η ώρα να βάλουμε ένα στοπ σε όλα αυτά τα πρέπει. Προσωπικά όλα αυτά τα θεωρώ κατάλοιπα μιας άλλης εποχής, με τα οποία μεγάλωσαν οι παππούδες και οι γονείς μας γιατί δεν είχαν πολλά περιθώρια να τα παρακάμψουν. Μη με παρεξηγήσετε δεν κατηγορώ τους ανθρώπους που μας μεγάλωσαν. Ίσα ίσα κατανοώ ότι έτσι έμαθαν κι εκείνοι και έτσι έδειξαν και σε εμάς. Όμως πιστεύω ακράδαντα ότι πλέον έχουμε και την επιλογή αλλά και την καθαρή σκέψη να πράξουμε όπως νιώθουμε και όπως μας ευχαριστεί. Κουράστηκα να ακούω τον καθένα να κρίνει και να κατακρίνει όποιον δεν πράττει όπως ο ίδιος. Ποια είμαι εγώ που θα κρίνω το αν η διπλανή μου κάνει ή όχι νηστεία? Το αν πηγαίνει στην εκκλησία?

Έχουμε την τάση γενικά να χωρίζουμε τους ανθρώπους σε καλούς ή κακούς ανάλογα με το πόσο ταιριάζουν τα πιστεύω τους με τα δικά μας. Και το θεωρώ εντελώς λάθος. Ένας άνθρωπος θα έπρεπε να κρίνεται από τον εαυτό του και μόνο.

Άλλωστε το θέμα της πίστης του καθενός από εμάς, είναι βασισμένο πάνω στη βιώματα και τις εμπειρίες μας. Για τον καθένα Θεός μπορεί να σημαίνει κάτι διαφορετικό. Αν το πάρουμε γεωγραφικά ας πούμε, σε κάθε χώρα ο Θεός έχει άλλο όνομα. Όπως και να έχει, πιστεύω ότι η πίστη είναι κάτι προσωπικό όπως είναι και άλλων ειδών οι πεποιθήσεις.

Photo by Pablo Merchán Montes on Unsplash

Ξέφυγα αρκετά όμως από το θέμα μας. Γιατί κάνουμε νηστεία λοιπόν? Θα σας αναφέρω κάποιους από τους λόγους που έχω ακούσει να λέγονται.

Για Θρησκευτικούς λόγους.

Δεκτό από μένα. Αν πραγματικά είσαι πιστός όμως σε αυτό που υποστηρίζεις. Τί εννοώ με αυτό? Όταν κάποιος λέει ότι πιστεύει και νηστεύει για να εξαγνιστεί και να δηλώσει πένθος για τη σταύρωση του Χριστού από τη μία, δε μπορεί από την άλλη βγαίνοντας από την εκκλησία να κουτσομπολεύει όποιον βλέπει. Γιατί είναι μια τεράστια κοροϊδία η νηστεία που διατυμπανίζει ότι κάνει. Γιατί έχουμε και αυτό. Σε ρωτάνε αν θα φας τυροπιτάκι και όλο καμάρι λες ότι νηστεύεις. Και την ίδια στιγμή κρίνεις και κατακρίνεις τη διπλανή σου που έχασε τον άντρα της και παρόλα αυτά γελάει.

Λες και δεν πρέπει να ζήσει μετά από μια απώλεια. Λες και σου ζήτησε τη γνώμη σου. Λες και ο Χριστός δίδασκε ότι πρέπει να κρίνεις τους πάντες και τα πάντα. Επειδή εσύ είσαι καλός άνθρωπος, γιατί νηστεύεις. Να το ξεκαθαρίσουμε μια για πάντα. Το ότι νηστεύεις διατροφικά δεν σε κάνει από μόνο του καλό άνθρωπο. Ούτε το ότι πηγαίνεις στην εκκλησία. Ούτε το ότι βοηθάς την οικογένεια σου και μετά το διατυμπανίζεις.

Κι επειδή η καλοσύνη έχει διαστρεβλωθεί σαν έννοια, θα σας πω τη δική μου γνώμη. Καλοσύνη για μένα είναι να βοηθάς χωρίς να το προβάλλεις, να κρίνεις τον εαυτό σου και όχι τους άλλους, να μην καταπιέζεις κανέναν να πράττει σύμφωνα με τα δικά σου πιστεύω (επειδή πιστεύεις ότι εσύ τα ξέρεις όλα), να λες την καλή σου την κουβέντα σε όποιον την έχει ανάγκη. Κι αν δεν έχεις καλή κουβέντα, να κρατάς την κακιά κουβέντα για σένα.

Γιατί δεν σου ζήτησε τη γνώμη σου. Γιατί ο καθένας κρίνει τον εαυτό του το βράδυ πριν κοιμηθεί. Και πραγματικά δεν ξέρεις με τί »παλεύει» μέσα στο μυαλό και στην ψυχή του. Να »ακούς» όταν ο άνθρωπος που έχεις απέναντί σου το έχει ανάγκη. Να ακούς πραγματικά. Να σέβεσαι. Να μην λες ψέματα. Να αποδέχεσαι τους ανθρώπους γύρω σου. Και αν δε μπορείς να τους αποδεχτείς, μπορείς απλά να συνυπάρχεις χωρίς να έρχεσαι σε σύγκρουση μαζί τους.

Θα μπορούσα να συνεχίσω να γράφω με τις ώρες. Σε κάποιο άλλο άρθρο θα επεκταθώ περισσότερο. Πάμε τώρα στο δεύτερο λόγο.

2. Για αποτοξίνωση.

Από άποψη υγείας είναι και πάλι δεκτό. Απλά νομίζω είναι καλύτερα να μην συνδυάζουμε τη θρησκευτική νηστεία με το γεγονός ότι θέλουμε να χάσουμε κιλά. Αυτό σημαίνει ότι κάπως τα έχουμε μπερδέψει στο μυαλό μας. Ας πούμε καλύτερα ότι κάνουμε δίαιτα. Κι επειδή είμαι σίγουρη ότι έχετε ακουστά τη διαλειμματική νηστεία, να ξέρετε ότι δεν έχει καμία σχέση με τη θρησκευτική νηστεία.

3. Γιατί το επιβάλλει η μαμά στο σπίτι.

Δεν θα κρίνω τη μαμά γιατί έτσι μεγάλωσε και έτσι πράττει. Πάντως είναι γεγονός ότι μεγάλο ποσοστό παιδιών που έκαναν νηστεία σε μικρή ηλικία επειδή το επέβαλε η οικογένεια, μεγαλώνοντας δεν ξαναέκαναν ποτέ.

Αυτοί οι τρείς λόγοι είναι οι πιο συνηθισμένοι και θα ήθελα σε αυτό το σημείο να πω ότι η πνευματικότητα ενός ανθρώπου δεν θα έπρεπε να επιβάλλεται σε καμία περίπτωση. Είναι προσωπική επιλογή. Ίσως κάποιες να μην συμφωνήσετε, όμως έχουμε δημοκρατία κορίτσια μου. Ο καθένας έχει δικαίωμα στην άποψή του, αρκεί να μην προσπαθεί να την επιβάλλει στο συνάνθρωπό του. Επίσης πνευματικότητα δεν σημαίνει πηγαίνω στην εκκλησία και ανάβω κεριά κτλ. Είναι κάτι τελείως διαφορετικό, το οποίο μπορούμε να αναλύσουμε σε επόμενο άρθρο.

Τέλος θα χαρώ πολύ να μοιραστείτε μαζί μου την άποψή σας πάνω στο θέμα ή και να μου προτείνετε ιδέες για επόμενα άρθρα στέλνοντας στο προφίλ μου στο Instagram

Μέχρι τότε να προσέχετε τον εαυτό σας.

XOXO,

Mama Stalker